vrijdag 28 januari 2011

Pizca de Zorro *



Mijn dochter liet vanochtend de voordeur open
en mijn hondje zette het meteen weer op een lopen.
Pizca, nu een jaar of zeven
is de schrik van alle teven.

Hij gaat graag op vogeltjes jagen
en springt daarbij in struiken en hagen.
Zo sprong hij eens in een groep wilde cactussen
en moest naar de veearts, hij leek wel een speldekussen.

Iemand zei me "Hij is in de markthal bij Som"
en of ik hem daar even weghalen kon.
Hij gaat daar graag Chiqui van Claudia opzoeken
en toen ik eraankwam hoorde ik haar al vloeken.

"Weg met dat beest. Hups!"
"Straks krijgt mijn hondje weer pups." 
Ik heb hem maar snel mee naar huis genomen
en nu ligt hij op de zetel weer van Chiqui te dromen.

*Pizca de Zorro : een snufje vos

woensdag 26 januari 2011

De Zweedse kok


Jullie herinneren hem nog wel.
Wel hier in Cadiar hebben we ook een Zweedse kok (eigenlijk kokkin). Maar spijtig genoeg holt ze niet met een bijl achter kippetjes aan.
Som is in Zweden opgegroeid maar komt oorspronkelijk uit Thailand.
Ze heeft in de markthal een kleine 'take away'. Je kan er uiteraard Thai eten bestellen, maar ook Chinees. Ze rolt haar Loempiaatjes helemaal zelf, alle dagen vers. Ze bakt ook Engelse Pie's (pastei zo groot als een taart) met verschillende vullingen, meest gevraagde is de kip met champignons, en bakt voor de Spaanse klanten ook Empanadas de atún (pastei gevuld met tonijn en tomatensaus). Om de 2 weken bakt ze Fish & Chips bij Jojo (de nieuwe Engelse bar). En ze kan ook Zweeds koken en Italiaans. Dat kan op aanvraag want je kan haar ook inhuren om te koken voor een feest. Zij is 3-talig (Zweeds, Thai en Engels) maar haar Spaans vordert goed. Ik ga er af en toe voor mijn dochter pikante kip halen, die verdelen we dan mooi in 2 porties (zij eet de kip en ik krijg de groenten). Als je er wat drinkt krijg je er een grote tapa bij, meestal verse gambas, mosselen of sardientjes van Mari Carmen de visverkoopster die ook in de markthal staat. En de groenten komen natuurlijk van bij Cubaanse Claudia, die sommigen in België in een TV programma over de Alpujarras gezien hebben. Al je daar groenten koopt krijg je vaak nog een extra, zo kreeg ik vandaag bij mijn prei en worteltjes een gratis bloemkool en een avocado. "Anders moet ik die morgen weggooien"  zegt ze dan. Verder in de markthal is er ook Rosa met een Herbolario. Die verkoopt ondermeer kruidendrankjes, ecologische en min of meer homeopatische producten.
Hierbij foto's van 3 van de 4 schatten want Rosa was er vandaag niet.

SOM                

Claudia         Mari Carmen

Je kan Som's recepten vinden op haar eigen blog: http://www.thaicadiar.blogspot.com/

donderdag 20 januari 2011

Het frietkot

Heel lang geleden in Roquetas de Mar
stond er eens een lege bar
Op een mooie dag kwam uit Belgenland
een gezellig koppel  en huurde het pand
Ze bakten frieten, kroketten en curryworsten
en ook broodjes met knapperige korsten
Ik ging er regelmatig met mijn maten
om tussen pot en pint wat bij te praten
We dronken belgisch bier bij de bitterballen
en na een paar Krieken leek dat praten meer op lallen
Maar helaas het mocht niet baten
Alle donders!!! Ze hebben ons verlaten

Toen kwam er een familie uit Nederland
en bouwden het om tot een klein restaurant
Het zakske friet werd een bakje patat
met daarbij een glaasje gerstenat
Ze noemden de zaak het pleintje
en in de zomer liep het als een treintje
Maar s'winters was t' moeilijk om klanten te lokken
en toen is ook deze familie weer vertrokken

Daarna kwamen die twee leuke jongens uit het noorden
omdat ook zij van het frietkot hoorden
Met zijn allen keken we er naar de Mundial
want zij hadden de zaak versierd met vlaggetjes en al
Zij organiseerden tal van leuke feesten
en we dronken Caipirinha om het meeste
Op warme zomernachten dansten we zelfs buiten
tot de politie kwam  en we moesten sluiten
Zij maakten worstebrood en echte Hollandse bal gehakt
Maar toch hebben ook zij hun koffers gepakt

In Cadiar is geen frietkot waar je potten kunt pakken
en nu moet ik thuis zelf mijn frieten bakken

maandag 17 januari 2011

Een beetje over Cadiar

Cadiar is een klein dorpje in de Alpujarras van Granada, gelegen tussen de Sierra Nevada en de Contravezen, 35 km van de kust. Dat is ongeveer een half uur met de auto (bergwegen hé).
Gelegen op 1999 meter boven de zeespiegel (waar meten ze dat, het dorp ligt op een helling), aan de rivier de Guadalfeo, nou ja rivier. In de molenbeek in Huizingen stroomt veel meer water.
Er zijn 1634 inwoners waaarvan 859 mannen en 775 vrouwen. Heb ik zelf niet geteld. Alle gegevens die ik hier neerschrijf komen van de website van Cadiar. Het is een verouderende bevolking, er sterven meer mensen dan er kindjes geboren worden.
Er zijn 186 buitenlanders ingeschreven, waarvan de meesten uit Groot Britanië, maar ook een handjevol Fransen, Nederlanders, enkele Zweden, Duitsers, Noren, Roemenen, Russen, Polen , en 1 Check. En uiteraard ook enkele Belgen. Ik ben gelukkig niet de enige.
De allereerste buitenlander die in Cadiar ging wonen 40 jaar terug was trouwens een Belg. Ik heb hem niet persoonlijk kunnen ontmoeten want hij was al weg voor ik hier aankwam in 2006. Die man heeft het dorp nog gekend toen de straten nog niet geasfalteerd waren en de herders nog over de Calle Real liepen met hun kudde schaapjes en geitjes.
T'is een klein dorp maar we hebben toch 1 kleuterschool, 1 lagere school, lager middelbaar onderwijs (tot 16 jaar), 1 bibliotheek en 1 medisch centrum. We hebben 1 bus per dag naar Almería (3 uur rijden) en 3 bussen naar Granada, ook 3 uur rijden.
Er zijn 6 restaurants (volgens de website 5, maar ik kan nog tellen) en 3 hostals, vanaf volgende maand zakt dat cijfer naar 2 want ons Suzanna gaat de boel ook dichtgooien. Volgens de site ook 1 een hotel, ik veronderstel dat  ze daarmee de 'casas rurales' van Alquerïa de Morayma bedoelen. Alquería is een groep mini huisjes en appartementen helemaal gerestaureerd in Alpujarrastijl met een goed restaurant, een zwembadje en men kan er af en toe ook cursussen volgen zoals yoga, Reiki, lachterapie enz...Licht een eindje uit het dorp omgeven door een prachtig landschap en ideaal om te bekomen van stress!!!
Waarvan leven de mensen hier? Behalve het normale (bakkers, slagers, winkeliers, metsers, timmerlui, loodgieters en noem maar op, worden er ook druiven geteeld voor de 'vino de la tierra', een meestal nog ecologische wijn die door de meeste ouderen nog zelf gemaakt word meestal voor eigen gebruik. Er zijn ook Bodegas die de wijn bottelen voor uitvoer, maar die van de oudjes is lekkerder. De echte goeie, Clarete genoemd, ziet eruit als troebele rosé maar een stuk sterker.
Verder staat het hier rond Cadiar ook vol met olijfbomen (voor olijfolie), en amandelbomen. Beide boomsoorten zijn niet zo best voor astmalijders, ik spreek uit ervaring, maar tvalt wel mee. Volgens de site zijn er ook pattattenvelden maar die moeten ze mij eens tonen want die heb ik nog niet gevonden.
En natuurlijk ook wat toerisme. We hebben een ruim aantal mooie wandelroutes waaronder een deel van de GR/7, dit voor de mensen die bekend zijn met de 'Via Herculea'
De naam Cadiar komt uit de Moorse (Arabische) periode toen Andalouzië nog Al Andaluz was en Cadiar Al Cadi. Betekend volgens betrouwbare bron: de Rechter. Al Cadi was de permanente residentie van de voornaamste rechter van de oostelijke Alpujarras. In de 16e eeuw werden de Moren teruggedreven en werd het dorp herbevolkt door kolonies uit andere delen van Spanje.
Bezienswaardigheden??? Zoals in de meeste dorpen hier in de streek is er een kerk uit de 16e eeuw en een ermita. In Narila, nog een kleiner dorp dat bij Cadiar hoort is er een Fuente Agría of zure bron. Is ijzerhoudend water, oranjekleurig en naar tschijnt goed voor de gezondheid. Smaakt slecht geef mij maar vino de la tierra, die is ook gezond.
Dit was het dan voor vandaag. Wie graag meer wil weten over Cadiar en omgeving raad ik de website aan:
http://www.cadiar-alpujarra.com/ of men kan ook het boek 'Ten zuiden van Granada' (South of Granada) lezen van de hispanist Gerald Brennan, die periodes van zijn leven in Yegen gewoond heeft.



PS: een bedankje aan mijn ene volger voor de interesse. Kdacht gelijk aan een goed zakske frieten in echte puntzak, hoe zou dat komen???

donderdag 13 januari 2011

Veel tijd en weinig geld

Ja , ik ga het ook eens proberen, dat bloggen.
Het leven begint nogal saai te worden hier in Cadiar (Granada - Andalusía). Geen toeristen, plaatselijke bewoners komen nauwelijks uit hun huisje, geen werk, winkeltjes sluiten een voor een, ook de mijne.
Waarom? Crisis jongens, triestig dat het hier geworden is. Niemand heeft geld, en diegenen die af en toe een potje gingen pakken blijven nu ook liever thuis want de niet roken wet is er nu helemaal door. Enkele jaren terug was er al een poging om die wet door te voeren maar de Spanjaarden namen die niet al te serieus, ze rookten eigenlijk nog meer. Maar deze keer is het puntjes op de i., 3000 euro boete voor de overtreders. Niet dat ik er last van heb, ben al anderhalf jaar geleden gestopt.
Enfin, daar ik mijn winkeltje eind deze maand ga sluiten zal ik heeeeel veeeeel tijd hebben om mijn achttien jaar ervaring in Almería en Granada 'in de groep te gooien'.
Er komen ook wel fotootjes enzo , ben maar pas begonnen hé.
Dus voor de eventuele volgers, een beetje geduld. Ik moet eerst mijn winkeltje nog leegmaken en kuisen.
Tot volgend.